yurt yönetiminin ısrarla kütüphane dediği fakat benim bir kaç kitap bulunan raftan ibaret bir yer olduğunu söylediğim yerde buldum tarık dalın kitabını. bir kaç başarısız girişimden sonra(kitap okumayı çok sevmeme rağmen yeni bir kitaba başlamak çok sancılı olmaya başladı son zamanlarda) dün gece kitabı okumaya başladım. çok güzel hbir kitap olmasına rağmen kitabın ortalarından itibaren bir karamsarlık sarıyor insanı fakat bu kitabı okuma isteğinizi azaltmak yerine artırıyor.kitaptaki diyaloglar bazen sırıtıyorsa da kurgu gayet etkileyici. fakat bazen kitabın ilk akla gelen şekliyle değilde biraz farklı bir biçimde kitaplaştırıldığını düşünüyorum. hikayede çok anlam yüklenen kişilerin(kitabın akışında bunu hissediyorsunuz) yüzüstü geçilmiş olması, ve bazen olayların kopuk kalma durumu. herşeye rağmen kitabın sonuyla beraber(her kitapta olduğu gibi) keşke bitmese dedim. çünkü öyle bir sonu -bir hikaye karakteri/ bir düşünce bile olsa- hiç kimse haketmiyor. çok karamsar, ama etkilendim…
bu arada kitabın arkasında yazılanların kitapla uyuşmaması da var ama bunun tarık dalın suçu olduğunu sanmıyorum…
0 yorum:
Yorum Gönder