yeni başlayanlar için hayat

erkekseniz babanızla, kızsanız annenizle bir türlü alışamamaktır. sokağın köşesinde beklediğiniz ilk aşkınızın tadını yıllar geçse de unutamamak, mütemadiyen ana rahmine dönme sendromu yaşamaya, yalnızlığın izdüşümünü üzerinde görmeye, ve geri tepme mesafesini doğru hesaplamak konusunda beceriksiz olmaya alışmaktır.

aslında bir nevi iç kanama belirtisidir, sadece gözyaşlarınızı içinize akıtan. sizi gözleyenlerin az olduğu vakitlerde, yalnızlığınızı harflerle paylaşmaktır. kaybeden bir insanın en orjinal yansımasını gördüğünüzde, kendine komik olma demeye alışmaktır. kapıyı kapatıp gidersiniz sonra.