verdiğimiz kadar alamadığımızda duyduğumuz duygu. yenen ve kusulan.
bir, iki, üç.
sus ve dinle. bu şarkı sana yazılmadı. sadece nehir kıyılarını öpüyorum.
* * *
görünmez olmayı istiyorum. tam tersini isteyenler de oldukça fazla. hiç bir süper güç bu kadar çatışma yaratamadı. bazılarının korkusu, bazılarının canı gönüdlen istediği. köpekler ve yarasalar dışarıya çıktığında onlar dinlenmeli. görünmez olup görmeliyim.
çıktım ve yürüdüm. insanlar görünmez oldular. kendi istekleri dışında. kendilerinin dışında. umursamadan. taktıkları kravatlarla, mesken tuttukları merdiven dipleriyle. farklılık her şeyleri. ezberler bozulduğunda ses yükselir gibi olur. sonra ayarlanır, kulaklık diye bir şey var. sadece siz duyun, insanlar sadece kendi sesleri yükseldiğinde mutlu olurlar zira.
heyecanlanamamızı, heyecanlı başlıklar atıp, fos haberlerini süsleyen gazetecilere borçluyuz. bir sonraki şaşkınlığı ıskalamamız bundan. ama inan, ben gerçeğim. biraz uzansan. bir de ay gibi gel gitli ruh hallerimiz, bir saniye öncesine kadar dolup taşan duygular, bir saniye sonrasında yok olurlar. çünkü biz mükemmel bir testi değiliz, sızdırıyoruz. ilerledikçe azalıyoruz ve ayak izlerimiz kayboluyor.
bahsetmememin sebebi duruşumun soğukluğu üzerine alınma. acıyı katlanabilir kılıyorsam, mutluluğu da testiye doldurmasını bilirim. avucunu aç, misketlerimi sana vereceğim.
0 yorum:
Yorum Gönder