Ægroto dum anima est, spes est. (Erasmus, Adages, 2.4.12)

8 Ağustos 2010 Pazar

açılan küçük yaralarımızı kaşıdıkça olanlar

8/08/2010 09:12:00 ÖÖ Posted by mistrafantastic No comments
çok acılı bir şey değil sevmek. açılan küçük yaralarımızı kaşıdıkça olanlar oluyor.

80'lerin sonları ve 90'ların başlarında, gazetelerin kartondan ev, gemi, uçak ve futbolcu maketleri verdiği, sürekli sonu olmayan sevgilerden bahsedildiği dönemde televizyona her bakışımda aklımdan geçen hayaller vardı. bugün onlar aklıma geldi, sana sevdiğimi söyleyecektim ve gerisi olacaktı.

olmadı, yapamadım...

ara ara oluyor böyle. hoş, üzülmüyorsun da aslında. haberin yok ki senin. nasıl olsun ki? yolda yürürken, duraksıyorum. gözlerimi kapatıyorum, yanımdan geçtiğini hayal ediyorum. seni izliyorum hayalimde. annem dürtüyor, kalkıyorum yatağımdan.

her gün yağmur yapmıyor hüzünlü şarkılardaki gibi, her şey bir gök gürültüsüyle başlamıyor. her ucu açık cümlenin sonunu düşünmekten yoruluyorsun. yalnız değilim, benimle yürüyen onlarca insan var, ama yağmur bana daha çok yağıyor sanki. romantizmi sevmezsin sen.

herkes sevdiği gelince ne diyeceğini düşünür, ben senin gelip gelmeyeceğini bile bilmiyorum. sen girdiğinden beri hayatıma yazamıyorum. çıkmıyor kelimeler. herkes bana bakıyor, ben açık deftere bakıyorum, yarım cümleler, sonu gelmeyen...

sevilmemeyi çok seviyorum belki de..

allah'ım seviyorum, yardımın gerekiyor güzelyalıdayım stop.

0 yorum:

Yorum Gönder