Ægroto dum anima est, spes est. (Erasmus, Adages, 2.4.12)

26 Temmuz 2010 Pazartesi

celladıma gülümserken

7/26/2010 06:16:00 ÖS Posted by mistrafantastic No comments
konuş dedin bana;

- dünya çirkin bir yer. i̇nsanlar ölüyor. bazıları açlık çekiyorlar ve bazıları aşağılık.
niçin bunları sana anlattığımı merak ediyorsundur şu anda. çünkü dünya senin düşündüğün kadar çirkin değil. verilen sevgilerde bir sorun yok, kalbinde bir sorun yok, ama yine de ilişkiler acı verici. gözündeki bandajları çıkarttığında her şey parlak ve ışıltılı olacak demiyorum. ama dünyada sevgiye benzeyen ama sevgi olmayan duygular, bu kalplerde işlenemiyor ne yazık ki. bazıları bunlarla mutlu olabiliyor, ama doğru şekilde değil. sevebiliyorsun ve acı çekebiliyorsun ama donuk ya da sisli, ya da renksiz oluyor tüm bunlar. pek bilmiyorum ben de aslında. tek bildiğim gerçek aşkın, ilişkilerin olduğu gibi yaşanmadığı. kendiniz gibi olmaya başladığınızda, her şeyin güzel olması gibi bir garanti veremiyorum. en azından hissettikleriniz gerçek olacak. olması gerektiği gibi olacak.

duruyoruz. öylece birbirimize bakıyoruz. senin ellerin titriyor, benim ağzım kurumuş. sen suçlusun. ben hatalıyım. sen aslında haklısın, ama ben seni seviyorum. 

0 yorum:

Yorum Gönder