günlükleri saklı tutmak

gün ışığına çıkmayan, çıkmaması gerekenleri saklamaktır.

yanlış anlamaların önüne geçmek, umut vermemektir. kendine yalnız olmaktır biraz. duyguların evrenselliğine inanmamaktır. duyguların aldatıcılığına ve dünyaya güvenmemektir. saklı kalan o defterdeki anıları, umutları ve hüzünlere gün göstermemek en iyisidir. kırılgan olmanızı engeller çünkü. sol tarafınızdaki ağrıları sizden başka kimse anlamaz, sadece anlamış gibi yaparlar ve insanlar anlamadıkları şeylere farklı anlamlar yüklerler. bu anlamlar sizin üzerinize biner, altında ezilirsiniz.

karşılık bulamadığınız duygular ölü doğmuştur diriltmeye çalışmayın. hemen aklınıza gelen ilk kelimeyi de karşılık bulamadığından sooraki yere yerleştirmeyin lütfen. hayat sadece o mefhumun varlığıyla ilerlemez çünkü. buna alışsanız iyi olur. ikiyüzlü kelimesini yanlış anlamayın: insanın fazladan yüzleri olması iyidir. duruma göre maske değiştiremeyen, geride kalır her zaman. ama gerçek yüzünüzü de kimse bilmemeli, bildirmemelisiz. o gerielerde saklı durmalı, kimseye gerçek olan iyi gelmez. kendinizi fazla açmayın, duygularınızı belli etöeyin. günlüğü saklı tutmak içgüdüsü son derece gereklidir, bozmayın.

bu arada saklı kalan o defteri arayan ve sonunda bulanların çoğunun sizden uzaklaşaması da tesadüf değildir. bilinmeyeni kalmayan insanın çekiciliği kalmaz çünkü. tek elde edebilecekleri ölüm olduğu için intihara meyillidirler bazen, siz anlamazsınız insanları, duygularını temelli hapsetmek ise, duygularınızı infaz etmektir. duygularının infaz eden soğuk insanların bir bildikleri vardır. size ne onların infaz sebebi, duygularının gerçek yansımaları?

insanlar artık yüzüme intihara meyilli bu diyerek bakıyorlar ve kırımızı pilot kalemle yazılmış yazılarımı farklı yorumluyorlar. takıntı haline getirerek yazdığım şiirler ortalık malı olduğundan beri, kendime kızıyorum daha iyi saklayamadığım için günlüğümü. ve benden uzaklaşanları gördükçe günlüğümün değerini anlıyorum. ama insanlar istedikleri gibi yorumlasınlar, kimse bilemez onların gerçek olup olmadığını, sakladığım birkaç yüz daha var cebimde, gerektiğinde onları kullanabilirim.

gördüm ve artırıyorum. kimse, ne zaman ne hissettiğimi, kime ne amaçla yazdığımı, neden ona cevap veriğimi bilmez, yaptıkları çıkarımlar kendilerini alakadar eder, bana bunlarla gelmeyin. günlüğümü alan ve onu ifşa eden arkadaşımı hala affetmedim, aradan bir sene geçti, bugün o olayın yıldönümü.